Propranolol WZF – działanie, wskazania, dawkowanie, bezpieczeństwo stosowania
Propranolol WZF to lek z grupy β-adrenolityków (tzw. beta-blokerów), stosowany przede wszystkim w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego, ale także w profilaktyce migreny, leczeniu drżenia samoistnego oraz stanów lękowych o przewadze objawów somatycznych. Substancją czynną preparatu jest propranololu chlorowodorek w dawce 10 mg lub 40 mg w jednej tabletce.
Jak działa Propranolol WZF?
Propranolol jest nieselektywnym antagonistą receptorów β1 i β2 adrenergicznych. Oznacza to, że:
- zmniejsza częstość rytmu serca (działanie chronotropowe ujemne)
- obniża kurczliwość mięśnia sercowego (działanie inotropowe ujemne)
- obniża ciśnienie tętnicze
- zmniejsza zapotrzebowanie serca na tlen
Dzięki temu znajduje zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeń rytmu serca oraz w prewencji zawału serca. Ze względu na wpływ na układ współczulny stosowany jest także w drżeniu samoistnym, lęku somatycznym i nadczynności tarczycy.
Wskazania do stosowania Propranolol WZF
Propranolol WZF lekarz może przepisać w następujących sytuacjach:
- nadciśnienie tętnicze
- leczenie dławicy piersiowej (z wyjątkiem postaci naczynioskurczowej – Prinzmetala)
- pierwotna i wtórna prewencja zawału serca u pacjentów z chorobą wieńcową
- kontrola nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu serca
- profilaktyka migreny
- leczenie drżenia samoistnego
- zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie o charakterze somatycznym
- profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku
- leczenie wspomagające w nadczynności tarczycy i w przełomie tarczycowym
- leczenie kardiomiopatii przerostowej ze zwężeniem drogi odpływu i/lub śródkomorowym
- postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (zawsze łącznie z lekiem α-adrenolitycznym)
Dawkowanie Propranolol WZF
Dawka zawsze powinna być ustalana indywidualnie przez lekarza, zależnie od schorzenia, reakcji pacjenta i wieku. Poniższe informacje mają charakter orientacyjny i nie zastępują zaleceń lekarskich.
Dorośli
Nadciśnienie tętnicze
- dawka początkowa: 80 mg 2 razy na dobę
- możliwość zwiększania dawki w odstępach tygodniowych
- zwykle stosowana dawka dobowa: 160–320 mg
- w razie konieczności obniżenia ciśnienia – dodanie diuretyku lub innego leku hipotensyjnego
Dławica piersiowa (poza postacią Prinzmetala), migrena, drżenie samoistne
- dawka początkowa: 40 mg 2–3 razy na dobę
- możliwość zwiększania o 40 mg w odstępach tygodniowych
- migrena, drżenie samoistne: 80–160 mg/dobę
- dławica piersiowa: 120–240 mg/dobę
Lęk sytuacyjny i uogólniony
- ostry lęk sytuacyjny: 40 mg/dobę
- lęk uogólniony: zazwyczaj 40 mg 2 razy na dobę, możliwość zwiększenia do 40 mg 3 razy na dobę
- konieczna okresowa ocena stanu pacjenta, zwłaszcza po 6–12 miesiącach terapii
Zaburzenia rytmu serca, kardiomiopatia przerostowa, nadczynność tarczycy
- 10–40 mg 3 razy na dobę
Prewencja zawału serca u chorych z chorobą wieńcową
- rozpoczęcie leczenia między 5. a 21. dniem po zawale
- dawka początkowa: 40 mg 4 razy na dobę przez 2–3 dni
- następnie zwykle 80 mg 2 razy na dobę (taka sama dawka dobowa podzielona na 2 dawki)
Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego przy nadciśnieniu wrotnym
- celem jest obniżenie częstości rytmu serca o około 25%
- początkowo 40 mg 2 razy na dobę
- następnie zwiększanie do 80 mg 2 razy na dobę, w zależności od zwolnienia tętna
- dawka maksymalna: 160 mg 2 razy na dobę
Guz chromochłonny nadnerczy (zawsze z α-adrenolitykiem)
- przed zabiegiem operacyjnym: 60 mg/dobę przez 3 dni
- guzy nieoperacyjne, złośliwe: 30 mg/dobę
Pacjenci w podeszłym wieku
- rozpoczynać od najmniejszych dawek
- dawkowanie indywidualne, z uwzględnieniem możliwego upośledzenia czynności nerek i wątroby
Dzieci i młodzież – zaburzenia rytmu serca
- orientacyjna dawka: 0,25–0,5 mg/kg masy ciała 3–4 razy na dobę
- dawka maksymalna: 1 mg/kg masy ciała 4 razy na dobę
- maksymalna dawka dobowa: 160 mg
Wszystkie zmiany dawkowania u dzieci muszą odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.
Przeciwwskazania do stosowania Propranolol WZF
Propranolol WZF nie powinien być stosowany w następujących sytuacjach:
- astma oskrzelowa i stany skurczowe oskrzeli
- nadwrażliwość na propranolol lub którykolwiek składnik preparatu
- bradykardia
- wstrząs kardiogenny
- niekontrolowana niewydolność serca
- niedociśnienie tętnicze
- kwasica metaboliczna
- długotrwałe głodzenie
- ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego
- blok serca II lub III stopnia
- dławica Prinzmetala
- zespół chorego węzła zatokowego
- nieleczony guz chromochłonny nadnerczy
- stany z dużym ryzykiem niewyrównanej hipoglikemii: niedożywienie, wyniszczenie, przewlekłe choroby wątroby, cukrzyca, stosowanie preparatów hamujących odpowiedź na katecholaminy
Środki ostrożności i szczególne ostrzeżenia
Propranolol WZF wymaga ostrożności u wielu grup pacjentów. Należy zwrócić uwagę m.in. na:
- kontrolowaną niewydolność serca – możliwe stosowanie, ale z zachowaniem ostrożności
- jednoczesne przyjmowanie antagonistów kanału wapniowego o działaniu inotropowo ujemnym (werapamil, diltiazem) – ryzyko ciężkiego niedociśnienia, bradykardii i niewydolności serca, przeciwwskazane jednoczesne podawanie dożylne
- zaburzenia krążenia obwodowego – lek może je nasilać
- blok przedsionkowo-komorowy I stopnia – ryzyko dalszego wydłużenia przewodzenia
- cukrzyca i stany ryzyka hipoglikemii – propranolol może maskować objawy hipoglikemii (zwłaszcza tachykardię) i wydłużać odpowiedź na insulinę
- tyreotoksykoza – lek maskuje objawy nadczynności tarczycy
- guz chromochłonny – konieczne równoczesne stosowanie α-adrenolityku; lek przeciwwskazany w nieleczonym guzie
- ryzyko ciężkich reakcji alergicznych – słabsza odpowiedź na adrenalinę w typowych dawkach
- konieczność stopniowego odstawiania leku – przez 7–14 dni, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca
- planowane zabiegi operacyjne – odstawienie leku co najmniej 24 godziny przed zabiegiem po ocenie stosunku ryzyka do korzyści
- istotna niewydolność nerek lub wątroby – wydłużony okres półtrwania, konieczna ostrożność przy doborze dawki
- nadciśnienie wrotne i marskość wątroby – ryzyko pogorszenia czynności wątroby i rozwoju encefalopatii
- zawartość laktozy i sacharozy – przeciwwskazany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami metabolizmu (nietolerancja galaktozy, fruktozy, niedobór laktazy typu Lappa, niedobór sacharazy-izomaltazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy)
Propranolol może sporadycznie wywoływać zawroty głowy lub uczucie zmęczenia, co może przejściowo wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.
Interakcje z innymi lekami
Przed zastosowaniem Propranolol WZF należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Istotne interakcje obejmują m.in.:
- leki przeciwcukrzycowe – nasilenie działania hipoglikemizującego
- leki przeciwarytmiczne klasy I (np. dyzopiramid) – konieczna ostrożność
- glikozydy naparstnicy – możliwe wydłużenie przewodzenia przedsionkowo-komorowego
- antagoniści kanału wapniowego (werapamil, diltiazem) – ryzyko ciężkiej bradykardii, niedociśnienia, niewydolności serca; zakaz jednoczesnego podawania dożylnego
- dihydropirydynowi antagoniści wapnia (np. nifedypina) – ryzyko niedociśnienia, ujawnienie niewydolności serca
- sympatykomimetyki (np. adrenalina) – osłabienie działania β-blokera; ryzyko skurczu naczyń, nadciśnienia i bradykardii przy dożylnym podaniu adrenaliny
- lidokaina dożylna – zwiększenie stężenia lidokainy w osoczu o ok. 30%, niezalecane takie leczenie skojarzone
- cymetydyna, hydralazyna – zwiększenie stężenia propranololu
- alkohol – może zmniejszać stężenie propranololu
- klonidyna – ryzyko tzw. nadciśnienia z odbicia przy odstawieniu; konieczna odpowiednia kolejność odstawiania
- ergotamina, dihydroergotamina i pokrewne – ryzyko skurczu naczyń
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (ibuprofen, indometacyna) – mogą osłabiać działanie hipotensyjne propranololu
- chloropromazyna – wzrost stężeń obu leków, możliwość nadmiernego obniżenia ciśnienia i nasilenia działania przeciwpsychotycznego
- środki znieczulające – konieczny dobór preparatu o słabych właściwościach inotropowo ujemnych; ryzyko niedociśnienia i osłabienia odruchowej tachykardii
- leki wpływające na enzymy wątrobowe: chinidyna, propafenon, ryfampicyna, teofilina, warfaryna, tiorydazyna, antagoniści kanału wapniowego (pochodne dihydropirydyny: nifedypina, nisoldypina, nikardypina, isradypina, lacydypina) – modyfikacja metabolizmu propranololu
Ciąża i karmienie piersią
- stosowanie w ciąży wyłącznie wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne
- brak danych o działaniu teratogennym, ale lek może zmniejszać przepływ łożyskowy, co wiąże się z ryzykiem: śmierci płodu, poronienia, porodu przedwczesnego
- u płodu i noworodka może wystąpić bradykardia, hipoglikemia oraz powikłania sercowo-płucne w okresie okołoporodowym
- propranolol przenika do mleka kobiecego – nie zaleca się karmienia piersią podczas terapii
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, Propranolol WZF może wywoływać działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Odnotowano m.in.:
- zaburzenia psychiczne: częste – zaburzenia snu, koszmary nocne; uczucie oszołomienia (częstość nieznana)
- układ nerwowy: rzadko – omamy, psychozy, zmiany nastroju, zawroty głowy, parestezje; bardzo rzadko – objawy przypominające miastenię lub nasilenie miastenii
- oko: rzadko – zaburzenia widzenia, suchość oczu
- serce i naczynia: często – bradykardia, ziębnięcie i sinienie kończyn, choroba Raynauda; rzadko – nasilenie niewydolności serca, blok serca, hipotonia ortostatyczna z omdleniem, zaostrzenie chromania przestankowego
- układ oddechowy: rzadko – skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów z astmą lub dolegliwościami astmatycznymi w wywiadzie
- przewód pokarmowy: niezbyt często – biegunka, nudności, wymioty
- skóra: rzadko – łysienie, plamica, wysypka, łuszczycopodobne reakcje skórne, nasilenie łuszczycy
- zaburzenia metaboliczne: hipoglikemia (szczególnie u noworodków, niemowląt, dzieci, osób starszych, w chorobach wątroby, podczas hemodializy, przy głodzeniu); może wystąpić też hiperglikemia
- inne: często – uczucie zmęczenia (zwykle przemijające)
- badania diagnostyczne: bardzo rzadko – zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) bez jasnego znaczenia klinicznego
W przypadku ciężkich lub nasilających się działań niepożądanych konieczny może być stopniowy odstawienie leku, zgodnie z zaleceniem lekarza.
Przedawkowanie Propranolol WZF
Objawy przedawkowania mogą obejmować:
- bradykardię
- niedociśnienie tętnicze
- ostrą niewydolność serca
- skurcz oskrzeli
Leczenie powinno odbywać się w warunkach intensywnego nadzoru medycznego, z zastosowaniem m.in. węgla aktywowanego, ewentualnie płukania żołądka (jeśli od przyjęcia dawki nie upłynęła więcej niż 1 godzina) i terapii objawowej – zgodnie z obowiązującymi standardami postępowania.
Skład preparatu Propranolol WZF
Jedna tabletka zawiera:
- 10 mg lub 40 mg propranololu chlorowodorku jako substancję czynną
Pozostałe składniki pomocnicze mogą obejmować m.in. laktozę i sacharozę (istotne u pacjentów z nietolerancjami cukrów).
Informacje powyższe mają charakter edukacyjny i nie zastępują konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. O decyzji o rozpoczęciu, zmianie dawki lub zakończeniu leczenia Propranolol WZF zawsze powinien decydować lekarz, biorąc pod uwagę indywidualną sytuację kliniczną pacjenta.
